Bono

Kitap okumaya ve film izlemeye -garip saatlerde de olsa- az biraz vakit ayırabiliyorum bu aralar; tanıyanlar benim için bunun ne büyük keyif olduğunu bilirler...
Yıldönümü itibariyle birtakım 11 Eylül filmleri (Loose Change'i kesinlikle izlemelisiniz, her ne kadar sonradan filmdeki birçok tez çürütülmüş olsa da...), ve Unfaithful, Sin City, Taking Lives, 21 Grams gibi daha önce sinemada izlediğim filmleri hatırlamak, bilmemkaçıncı defa Eternal Sunshine of the Spotless Mind'ı görmek güzeldi... Ama asıl bomba, sonunda izleyebildiğim Requiem For A Dream oldu... Çok uç, çok zor, çok bunalım ama çok çok etkileyici altmetinler barındıran bu filmle ilgili sanırım ayrıntılı birşeyler yazmam gerek... yakında:)
Aslında ben size bir kitaptan bahsetmek niyetindeyim... Herşeyin öncesinde belirtmeliyim ki; bu bir "tür" kitabı... Yani U2 müziği sevmiyorsanız, Bono'nun hayata bakışı ilginizi çekmiyorsa hiç bulaşmayın, sıkılırsınız... Ama benim gibi U2 dinleyerek büyüdüyseniz, bu röportaj kitabı çok ilginizi çekecek.

Bono'nun Odasında'yı Bono'nun kelimeleriyle dinleyelim: "Kendince bir şeyler karalayan, puro tüttüren, şarap içen, İncil okuyan biri… Bir müzik grubunun üyesiyim ben. Göremediği şeylerin resmini yapmaya bayılan… gösterişçinin tekiyim. Bir koca, bir babayım; yoksulların, bazen de zenginlerin dostuyum. Bir eylemci, gezerek fikirler satan bir satıcıyım. Bir satranç oyuncusu, dünyanın en gürültülü folk grubunda yarı zamanlı rock yıldızı, bir opera şarkıcısıyım. Nasıl ama?..."

Bono'nun Odası 373 sayfa, Merkez Kitaplar'dan tüm kitabevlerinde... Ne de olsa bir "tür" kitabı, biraz bekleyin, mutlaka ucuzlayacaktır fiyatı...