9 Eylül Pazar gecesinin başlıklarla hikayesi böyle..
Önce mekan
...
...
Hacettepe Üniversitesi gerçekten Ankara için muhteşem bir yenilik yapmış. 7500 kişi kapasiteli Açıkhava Tiyatrosu başkentin önemli bir eksiğini giderecek ve (eğer birçok üniversitenin yaptığı gibi mekanı önemli organizasyonlara verirken akılalmaz taleplerde bulunmazlarsa) Ankara izleyicisi tam bir "festival alanı"nda keyifli etkinliklere katılabilecekler... Birkaç eksiklik var tabi; şehirden uzaklığı, tamamı mermerden yapılmış alanın oturma gruplarının ihmal edilmiş olması (belki pratik olması planlanmış ama sözgelimi tahta oturma grupları düzenlenebilirmiş... gerçi bu haliyle de 1 YTL'den dışarıda yüzüne bakılmayan oturma zamazingoları satmak akıllıca bir ticari adım ama...), ve giriş kapılarının sistemli çalışamaması göze çarpanlardı... Ama, eğer iyi kullanılırsa, şu anda büyük konserler için Ankara'nın en doğru adresi olarak görünüyor...
Levent Yüksel...
Onun işine hakimiyetine ve saygısına hiçkimsenin yorum yapabileceğini zannetmiyorum. "İnsanlık" tarafı ise "iyi çocuk" olmanın ötesinde, bilenler biliyor... bu konsere hiç para almadan çıktı örneğin. Sahnede şarkıları kimi zaman albümlerden bile daha iyi söylediği de bir gerçek, ama sanki üzerine yapışmış o "efendi çocuk" etiketi onu sahnede biraz küçültüyor, profesyonelce yaptığı "bennn" numaraları biraz eğreti duruyor gibi... (Maalesef bu dünyada "iyi" olmanın bedeli her yerde "kötü" olmaktan çok daha ağır...)
Güzel bir akşamda Levent Yüksel şarkıları -beklediğim gibi- bana biraz ağır geldi ve sadece yarım saat izledim, ama şundan eminim ki böyle gecelerin tadı tamamen yanında kim olduğuna göre değişiyor:)
Bir de kafama takılan son bir not;
insanlar ne zamandan bu yana kafalarına ışıklı boynuzlar takma konusunda bu kadar meraklı olmaya başladılar, ya da masumca sormak gerekirse, bu iş ne zaman bu kadar moda oldu???
0 comments:
Yorum Gönder